Korku

Burnunun etrafında uçuşan sinekler uykusunu yavaş yavaş kaçırdı ve en sonunda katlanamadığı için yataktan kalktı. Şortunu çıkartıp yazın bunaltıcı sıcağından kurtulmak için soğuk duşun altına attı kendini. Soğuk, sersemliğini tamamen üstünden alırken sıcaktan bunalmış zihnini tazeledi. Suyun altından bir an olsun çıkmak istemiyordu ama kızının ağladığını duyunca başka yapabileceği bir şey yoktu. Kurulanıp doğruca kızının yanına gitti. Kucağına alınca aniden sustu. Çok güzeldi, savunmasızdı. Bu onu korkutuyordu. Bir gün ölecekti ve onu öfkenin, nefretin hiçbir nedeni olmadan hüküm sürdüğü bu çukurda terk edecekti. Zorunda kalacaktı. Göğü yakan güneşe baktı ve hayatında ilk defa dua etti. Güç için değil; mutluluk için değil; özgürlük için değil. Cesaret için…