Bir yaz gününe benzetemem ki seni;
Sen daha sevecen ve daha ılıksın
Hoyrat rüzgârlar savurur bahar çiçeklerini
Bir solukta tükenir ömrü tüm yazın
Kâh kavurur güneş, göz bebeği göğün
Kâh söner altın saçlarının ışıltısı
Her güzel yitirir güzelliğini bir gün
Sebeptir alnındaki yazının karaltısı
Sendeki bu sonsuz yaz hiç bitmeyecek
Ne güzelliğin gidecek elinden
Ne de ecel seni gölgeleyebilecek
Ölümsüzleştiğin ebedi şiirimden
Çarptığı müddetçe kalpler ve gördükçe gözler
Elbet hayat verecektir sana bu dizeler.
Yazar: William Shakespeare
Çeviren: Hatice Köymen (bir kez daha)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder