Hep böyle miydim?
Gün yine batarken gözlerimde,
Kuşkuyla lekelenen gönlümde;
Hatırlamıyorum rüzgar yalarken yüzümü.
Hep böyle miydim?
Yavaş yavaş eksilen yapraklarla,
Gün be gün sönen ışıkla;
Bilmiyorum zaman dağlarken aklımı.
Hep böyle miydim?
Hiçe kapılan bile bile,
Kendi sonuna ağlayan bile bile;
Anlamıyorum yol bürürken gözümü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder