Beni bürüyen geceden bir çıkış
Gözümün alabildiği zifiri karanlıktan
Tanrılar varsa eğer bir yerlerde
Şükürler olsun yenilmez ruhuma.
İnsafa gelmeyen ahvalimin pençesinde
Ne sindim ne figan eyledim.
Yazgımın fırtınalı seması altında
Sırılsıklam lakin dimdik.
Çağlar hiddet ve gözyaşı ötede
Gölgeler korkunun puslu ufkunu,
Ve yine yeniden dinmek bilmeyen tehdidi yılların
Gelir, çatar korkusuz bana.
Mesele ne geçit vermez kapılar
Ne de defterimi bir bir düren cürümler
Yazgımın yegane efendisi benim,
Ruhumun dümeni benim ellerimde.
Yazar: William Ernest Henley
Çevirenler: Alican KARAKAYA
Hatice KÖYMEN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder