Bir An

Bir kitap açık önümde. Saatlerdir duruyor öyle. Tek bir sayfa çevirmedim. O sayfadan tek bir kelime okumadım. Önümde açık duruyor yalnızca. Gözlerimi sayfaya diktim bekliyorum. Bir şey olacağından değil. Aslında bir şey beklediğimden de değil. Aklım bomboş. Düşünmüyorum. Ama ağır. Gözlerimi belki de ondan kıpırdatamıyorum. O boşluğun içinde duygular hafif bir meltemle bir uçtan bir uca gidiyor. İki uç yok, üç, dört, beş... Sayısını bilmiyorum, her an yeni bir şey hissediyorum sanki. Bir an mutluyum, bir an kederli, bir an umutluyum, bir an kabulleniyorum, bir an özlüyorum, bir an öfkeye kapılıyorum, bir an unutuyorum, bir an görüyorum, bir an susuyorum, bir an telaşa kapılıyorum, bir an keşkelere boğuluyorum, bir an kaybediyorum, bir an fatih gibi yükseliyorum, bir an ters köşeye yatıyorum, bir an duruluyorum, bir an savruluyorum, bir an dinleniyorum, bir an buruk kapandayım, bir an canım yanıyor, bir an kaçıyorum, bir an avazım çıktığı kadar bağırıyorum, bir an yalnızım, bir an kalabalıklar üstüme geliyor, bir an düşüyorum, bir an sonsuzum, bir an aklımın iplerini salıyorum, bir an kendime sığınıyorum, bir an filiz veriyorum, bir an yüreğimin buzları çözülüyor, bir an ölesiye korkuyorum, bir an kahkahalarla gülüyorum, bir an anlatıyorum, bir an teselli buluyorum, bir an anlayabiliyorum...