Farkındayım

Yitik bir aydı semayı aydınlatan

Zifiri karanlıktı gece yine de

Gönlümü dağlıyordu var oluş

Omuzlarıma binen zamanın yüküyle.

Gözlerim alışkındı

Yıldızların ötesinden;

Çağlayan üzerine geceler boyu

Karanlıkla yıkanmış yüzlere.

Bir bendi herkes sanki

Başımı eğip geçiyordum yanı başlarından.

Tanımak, tanışmak yine yeniden kendimle

İşkenceydi dağa zincirlenen aklıma.

Evrendi her şey, farkındayım;

Aklımdı var olan o bedende,

Yaşamın esareti bittiğinde

Yine yeniden bendim var olan.