Şemsiyen var mı, diye sordu.
Yolların tozunu yalamış camdan
Dışarıya baktım.
Sema örtülüydü;
Gözlerim,
Işıktan saklanan dünyaya döndü.
Derinleri aradı,
Kuytu köşeleri taradı.
Yüzyılların kiri sinmişti
Köşe bucak, her yere...
Şemsiyen var mı, diye sordu yine.
Yok, dedim;
Gölgem var, yetmez mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder