Son/Bölüm 5

Ejderha konuşmasını bitirdiğinde derin bir sessizlik oluştu. Sanki yeryüzündeki felaketlerin sesi işitilebiliyordu derinlerden. Kıyametin üçüncü aşamasına gelinmişti. Ay taşları yeryüzünü ölüm yağmuruna tutmaktaydı. Ejderha sessizliği bozarak gür sesiyle tekrar konuştu. “Kahinin sizin adınıza yapması gereken bir şey var.” “Evet, bunu hatırlıyorum.” dedi Kaos Tanrısı yavaşça şaşkınlığı her halinden belli olan Can’a döndü. Elinde iki parçalı bir madalyon tutmaktaydı. Onu, Can’a uzattı. “Senden bu son iyiliği rica edeceğim. Bunu Tanrılar, Dünya’ya inip de ruhları topladığı zaman kapat. O zamana kadar ölümün kolları seni saramayacak ve bunu kapattığında da kendini ve beni dahil olmak üzere herkesi kurtaracaksın.” Can madalyonu aldı. Kafasında olabilecekleri tartar gibiydi. Kaos Tanrısı arkasını döndü. “Bu kurban ediliş töreninde bulunmanı istemem. Seni bir ejderha yeryüzüne çıkaracak.” Kısa bir süreliğine bir şey demedi. Sonraysa sadece “Hoşça kal!” dedi.